De ISO 22000 norm is een combinatie van de ISO 9001:2008 norm en de HACCP norm, voor het opzetten en het managen van voedselveiligheid die is gericht op de gehele voedselketen, van productie tot retailer, inclusief de toeleverende bedrijven zoals de verpakkingsmiddelen industrie.
De inhoud van deze norm bestaat voornamelijk uit:
• Een basisvoorwaardenprogramma zoals bij de HACCP norm.
• Een HACCP systeem waar analyse van de beheerspunten in uitgewerkt staan.
• Het managementsysteem vanuit de ISO 9001:2008 norm.
De norm is toepasbaarheid over de gehele keten en is wereldwijd erkend.
Deze afkorting staat voor ‘Hazard Analysis and Critical Control Points’. Alle bedrijven die levensmiddelen produceren, bewerken, transporteren en/of opslaan kunnen een HACCP-systeem invoeren en onderhouden. HACCP is dan ook in eerste instantie een systeem om de voedselveiligheid van voedingsmiddelen te kunnen garanderen.
In dit voedselveiligheidssysteem worden de producten en processen beschreven die betrekking hebben op deze voedselveiligheid. Hierbij worden per processtap de bedrijfsspecifieke gevaren op het gebied van voedselveiligheid geïnventariseerd. Het gaat hierbij om fysische, chemische en microbiologische gevaren.
Het Britisch Retail Consortium heeft in opdracht van een aantal grote Engelse retailers een technische inspectie standaard opgesteld waaraan leveranciers van levensmiddelen moeten voldoen. De BRC code is een inspectielijst waarin onderdelen van het HACCP- en ISO-systeem zijn opgenomen.
Het BRC-schema bestaat uit een inspectie protocol en een technische standaard. De technische standaard is een uitgebreide checklist, waar alle eisen voor leveranciers en producenten van levensmiddelen vermeld staan.
Inhoudelijk is de BRC-norm te vergelijken met HACCP, maar dan aangevuld met concrete eisen t.a.v. bedrijfsinrichting, hygiënisch werken, persoonlijke hygiëne etc.
Inmiddels is de 5e versie van de standaard gepubliceerd (januari 2008). Deze 5e versie heeft de titel: "Wereldstandaard voor Voedselveiligheid".
BRC-IoP staat voor Institute of Packaging. BRC-IoP is opgesteld in een samenwerking tussen het British Retail Consortium en het Institute of Packaging.
In alle schakels van de voedselketen is verpakking een onderdeel van het product. Zo ook in de AGF sector. Het is dus vanzelfsprekend dat ook verpakkingsmateriaal aan dezelfde eisen dient te voldoen als de producten die erin verpakt worden. De BRC-IoP norm is een technische standaard voor bedrijven die verpakkingsmateriaal produceren.
Vanuit de wettelijke eisen is elk bedrijf in Nederland dat zich met voeding bezig houdt verplicht een HACCP-analyse uit te voeren.
Omdat dit voor veel bedrijven (met name kleine bedrijven) een moeilijke opgave is, heeft de overheid besloten ook branchebrede HACCP-analyses te accepteren. Deze branche-brede HACCP-analyses worden hygiënecodes genoemd.
Het verschil is dat deze een stuk eenvoudiger zijn dan een zelf opgezet HACCP-systeem. Een hygiënecode is een algemene inventarisatie voor alle bedrijven in een bepaalde branche (bijv. groenten en fruit teeltbedrijven, bakkerijen, ambulante en/of AGF handelaren). De hygiënecode geeft aanwijzingen voor hygiënisch werken.
In augustus 2006 is de BRC Standard Storage and Distribution gepubliceerd. BRC S&D is evenals de andere BRC-varianten door Britse retailers vastgesteld.
Opslag en distributie is de link tussen alle schakels in de voedingsketen en de retail. Het opzetten en implementeren van BRC S&D geeft de branche zekerheid tot voedselveiligheid en integriteit in de keten. BRC S&D is toepasbaar voor alle soorten van transport: vrachtwagens, treinen, schip, vliegtuig of andere vormen van transport.
De norm is onderverdeeld in 4 modules:
• Opslag;
• Distributie;
• Groothandel;
• Gecontracteerde diensten (bijv. ompakken).
GlobalGAP staat voor Global Good Agricultural Practice. GlobalGAP is opgezet door een aantal Europese supermarkten (Albert Heijn, Laurus, Schuitema). Zij hebben tezamen basisrichtlijnen opgesteld voor een 'Goede Agrarische Productie' (GAP) van verse groenten en vers fruit, resulterend in de GlobalGAP richtlijnen en normen.
Dit zijn de eisen die wereldwijd aan boeren en tuinders worden gesteld aangaande voedselveiligheid, duurzaamheid en kwaliteit.
Het doel van GlobalGAP is om het vertrouwen van de consument te behouden inzake de voedselveiligheid. Na invoering beschikt de teler over een systeem waarmee hij kan aantonen dat het product op een verantwoorde manier tot stand is gekomen.
Deze internationale productiestandaard voor de teelt besteedt, naast voedselveiligheid, veel aandacht aan:
IFS is een standaard, geschreven voor de voedselveiligheid en kwaliteit van private label producten. Deze standaard heet de International Food Standard (IFS). De standaard is van toepassing op alle verwerkingsfases van de voedselproductie.
IFS lijkt sterk op de BRC norm, maar kent een ander scoringsprincipe waarbij een certificaat op basisniveau of hoger niveau behaald kan worden.
Vergelijking en verschil met BRC: Zoals gezegd vertoond IFS sterke gelijkenis met BRC. Er zijn echter toch wat verschillen.
De richtlijnen van IFS en BRC komen in grote lijnen (circa 85%) met elkaar overeen. Zoals ook uit het bovenstaande blijkt zit het grote verschil met name in de manier van het beoordelen van de criteria uit de standaard. Inhoudelijk komen de eisen goed overeen. Indien het bedrijf in het bezit is van een BRC-certificaat, zullen de aanpassingen gering zijn.
Q & S staat voor qualität und sicherheid. Q & S is in eerste instantie ontstaan voor de vleessector. Anders dan GlobalGAP is Q & S een ketensysteem waarbij de gehele keten gecertificeerd moet zijn. In 2004 is er voor de AGF een versie van Q & S uitgebracht.
Q & S voor teeltbedrijven is sterk vergelijkbaar met GlobalGAP. Bedrijven die reeds GlobalGAP gecertificeerd zijn kunnen redelijk eenvoudig ook gecertificeerd worden voor Q & S.